Vroeger had ik geen oog voor ­lichaamstaal, de kracht van emoties, sturend gedrag. Ik denk dat die zintuigen dicht zaten, of ik had er alleszins weinig aandacht voor. Vandaag pik ik veel sneller lichamelijke signalen op. Lachen kan op een goeie manier besmettelijk zijn. Ik merk hoe ik mijn eigen emoties overbreng op Artuur, bij hem komt dat dan nog eens binnen in het kwadraat. Weet je, mensen met autisme hebben voelsprieten die wij niet meer hebben. Ik ben ervan overtuigd dat ik nog veel van hem kan leren.

Hilde Claes, politica en moeder van een zoon met autisme, in De Standaard van 14 juli 2020