Temple Grandin is een dierwetenschapper die gespecialiseerd is in het ontwerp van slachtinrichtingen in de Verenigde Staten van Amerika. Ze is ook bekend van haar voordrachten over haar autisme – Grandin zelf heeft autisme, en is een vrouw wiens denken en ervaren van de wereld voor velen onvoorstelbaar is.  In haar wereldwijd vertaald boek, Thinking in Pictures, vertelt ze hoe autisme wordt ervaren door mensen met autisme en hoe ze erin slaagt te functioneren in de samenleving. Ze schrijft zowel vanuit het perspectief van persoon of vrouw met autisme als vanuit het perspectief van wetenschapper. Zo legt ze bijvoorbeeld uit hoe gevoelig veel mensen met autisme zijn voor geluid. Ze geeft ook inzicht in haar verknochtheid aan haar relatief strikt tijdsschema, haar onvermogen tot vrolijke babbels (‘geef me meer om over te praten dan het weer en kledij’) en haar gedachten die bestaan uit beelden waarnaar ze steeds terugkeert. Pluspunten aan dit boek zijn het inzicht in het eigen autisme van de schrijfster, de wetenschappelijke kennis en vergelijking met het denken van dieren en inzicht in de evolutie die je als persoon met autisme kan afleggen. Minpunten zijn toch eerder de neiging tot veralgemenen (lang niet alle personen met autisme passen in haar beeld van autisme), haar toch redelijk moeilijk leesbare schrijfstijl en haar neiging tot zichzelf overschatten en het onderschatten van de input van anderen en van het toeval in haar leven.

Meer over Temple Grandin op deze blog : ‘Gelukkig tot op het bittere eind’ (uit Die Welt) en ‘De vrouw die vecht met het onverwachte’ (korte levensschets)