Af en toe krijg ik via het systeem dat deze blog beheert, suggesties, een insteek om iets over te schrijven. Meestal zijn dat vrij oppervlakkige insteken die me weinig inspireren. Of, het tegenovergestelde, het zijn suggesties die me net veel te ver doen afdwalen, en vervolgens eindigt het resultaat in het archief, ergens op een harde schijf die ik dan uit het oog verlies.

Wat ik zou willen dat ik elke dag vaker kon doen, hoort als suggestie voor mij ongetwijfeld bij die tweede groep. Als ik nog maar een fractie van een seconde bedenk wat ik zou willen dat ik elke dag vaker zou kunnen doen, begin ik al te duizelen. En terwijl ik naar de klok kijk, die aangeeft dat ik binnen een zevental minuten alweer verder moet, wordt ik een beetje moedeloos. Ik vrees dat het er vandaag weer niet van zal komen om al die ideeën, beelden, woorden, gedachten en gevoelens uit te werken tot een coherent, leesbaar, genietbaar geheel. Ook al zou ik willen dat ik dat elke dag vaker kon doen.

Op zich vind ik het niet zo moeilijk om te weten wat ik vaker zou willen doen. Tijd alleen doorbrengen, bewegen, interesses nastreven, structuur en routine hebben, rustige omgevingen opzoeken en sociale contacten hebben met mensen die ik graag zie, om een paar voorbeelden te geven. Ik vind het moeilijker om daar iets zinnigs over te schrijven, iets dat anderen inspireert, en er toch nog voor te zorgen dat ik erin slaag afspraken te halen, mezelf te verzorgen en op tijd naar bed te gaan.