Kom nu alsjeblieft niet vertellen dat ik autisme niet even goed versta als autistische mensen. Ik versta misschien niet elk detail, zoals het verschil tussen autisme en Asperger – zo dat al bestaat – maar ik heb lang genoeg geleefd om te weten wat normaal is en wat niet. Ik heb er bovendien een afschuw van als mensen autisme proberen te verheerlijken of postuum kunstenaars een diagnose toekennen. Het beste voorbeeld van autisme tegenwoordig vind ik Sheldon Cooper van de Big Bang Theory. Hij is toch praktisch een schoolvoorbeeld. Wat ik er zo goed aan vind is dat het op geen enkel moment overdreven is. Zo lijken autisten, en zeker aspergers, in de ogen van normale mensen. Als ik met mijn autistische zoon in de zetel zit te kijken – ons ‘wij-moment’ – dan stoot ik hem aan en zeg: ‘dat is hoe onze buren denken dat jij bent’. Dat wou ik de lezers van uw blog toch even meegeven. Deel dit maar, zo komen ze ook eens in contact met een meer pure vorm van autisme.

Ingezonden reactie op mijn blogmail van een (naar eigen zeggen) vader van een zoon met autisme.