Zolang het maar niet leuk is …

Gaan we iets leuks doen? Als ik die vraag nog maar in de verte hoor, slaat de schrik me om het hart. Ja, echt, ik begin te zweten uit al mijn poriën en doe het bijna in mijn broek. Mijn verstand slaat in hoogste versnelling om een gepaste uitvlucht te vinden. En mijn hart klopt harder dan dat van een kolibrie.

Leuke dingen, nee, daar hou ik niet van. Of minstens, toch niet als iemand me vraagt iets leuks te doen. Of het nu iemand is die ik ken, of een wildvreemde, ik vertrouw het niet. Iets leuks, dat heeft volgens mij altijd iets sociaal, iets emotioneel en iets te maken met buiten het gewone doen. En daar hou ik meestal niet van. Dat vind ik meestal niet grappig, niet plezierig, niet ontspannend. Meestal, wil ik benadrukken, want soms kan het, eerder toevallig, ook wel samenvallen.

Persoonlijk hou ik liever van iets verstandig, iets zinnigs. Iets dat past in mijn doen en me vooruit helpt.  Meestal is dat iets waarin het zintuiglijk waarneembare niet meteen de overhand neemt. Het hoeft voor mij ook geen specifiek doel of een functie te hebben. Dat het dat vaak wel heeft, komt omdat wat moet en wat anderen leuk vinden teveel energie kost.

Dat beetje kracht dat nog overblijft wil ik dan ook zo goed mogelijk besteden. Dat doe ik door iets te doen dat het noodzakelijke aan het aangename koppelt. Mogelijks ook met een beetje training van het sociale en emotionele. Daardoor kom ik zelden toe aan iets zinnigs dat niet meteen een functie of  doel heeft. Bij voorkeur iets in mijn comfortzone, op mijn eentje. Iets dat te maken heeft met mijn passie. Ik laat het aan uw verbeelding over wat dat zou kunnen zijn.

Dat mensen met autisme zich eerder zouden focussen op het zinnige, terwijl mensen zonder autisme eerder het leuke zouden opzoeken, weet ik niet. Er zit vast wel iets in, maar er zijn vast wel leukerds en speelvogels met autisme, terwijl er ook neurotypicals zijn die zich daar niet mee inlaten.  Zelf ben ik eerder van het type dat zinnigs verkiest. Of dat ook zo zal blijven is niet te voorspellen. Er verandert immers zoveel. Misschien ben ik binnen onafzienbare tijd wel klaar met zinnigs zeggen en begin ik de leukerd uit te hangen. Dat zou zomaar kunnen.

4 Comments »

  1. Ik heb ooit “iets Leuks” gepland voor mijn kinderen en hun vriendjes ( een vande jongetjes is autistisch). Ïets Leuks” was in volle vaart toen het kindje naar mij toekwam met de vraag : “Is het al leuk? Of heb ik iets gemist?”

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.