Aan de mensen met autisme die vertellen (in woord, beeld, geluid, …) over hun ervaringen in het leven met autisme,

Het is al een hele tijd mijn voornemen om aan jullie deze brief te schrijven. Nu ik mij steeds verder hou van discussies rond autisme, voel ik het als een noodzaak.

Jullie, beste mensen met autisme, ervaren bij al wat jullie zeggen (of niet zeggen), doen (of net niet doen), bijna elke dag voortdurende en onophoudelijke tegenwind. Met deze brief wil ik jullie een steun in de rug geven. Een beetje meewind geven als het ware.

Jullie willen, met wat jullie doen, aan anderen een inkijkje geven in jullie leven, de acceptatie ervan verbeteren, opheldering bieden, inclusie bevorderen, onrechtvaardigheid overwinnen, vooroordelen ontkrachten en betere omstandigheden scheppen voor alle betrokkenen. En jullie slagen daar ook vaak in. Maar jullie doen doen nog iets veel belangrijkers: jullie helpen ONS. Wij, dat zijn de ouders van kinderen met autisme (die jong en minder jong zijn).

Jullie helpen ons om het, voor ons vaak onverstaanbare, gedrag van onze kinderen beter te leren verstaan. Dat gedrag dat jullie in voor ons meer verstaanbare woorden trachten te vertalen.

Jullie helpen ons, om ons beter in te leven in de wereld  van onze kinderen en te verstaan wat met onze kinderen aan de hand zou kunnen zijn. Dat doen jullie door onvermoeibaar te proberen de vaak vreemde wereld van autisme aan ons en anderen uit te leggen.

Jullie helpen ons, om onze blik op onze kinderen te veranderen van een blik die zich blindstaart op tekorten, naar een blik op herstel, mogelijkheden en talenten.

Jullie helpen ons, om de noden van onze kinderen beter te erkennen.  Jullie helpen ons om in moeilijke situaties sterker te staan om voor onze kinderen op te komen. Jullie helpen ons het gedrag van onze kinderen aan anderen uit te leggen en voor de acceptatie ervan te strijden. In die zin dat wij op de werkelijke deskundigen, op jullie dus, kunnen terugvallen voor informatie en kennis.  Daarmee helpen jullie ons om tegenover zelfverklaarde deskundigen voor onze kinderen en hun noden op te komen.

Jullie helpen ons, om de ontelbare uitbarstingen, instortingen en blokkages van onze kinderen zoveel mogelijk te vemijden. Die zouden zonder jullie en jullie informatie en toelichting onvermijdelijk vaker en heviger geweest zijn. Door jullie hulp kunnen wij ook onze kinderen in de momenten van overprikkeling, woedeaanvallen en blokkages bijstaan. Mede doordat jullie ons hebben uitgelegd welke mogelijkheden en alternatieven er zijn om positief te reageren. Wat mogelijks helps en wat het mogelijks alleen maar erger maakt.

Jullie helpen ons, om ons minder zorgen te maken om de toekomst van onze kinderen. Jullie zijn immers voorbeelden hoe een leven met autisme er mogelijks kan uitzien.

Met elk boek, elke reportage, elk interview, elk artikel, elke blog, elke tekening en elk gesprek helpen jullie ons, om betere ouders te worden voor onze kinderen.

JULLIE zijn daarin niet alleen de bondgenoten van onze kinderen. Door de manier waarop jullie ons helpen zijn jullie immers ook onze bondgenoot.

Een vrije vertaling van Brief Einer Mutter van de lezenswaardige Duitstalige blog Quergedachte: Autismus aus Sicht eines Autisten van Aleksandr Knauerhase (auteur van ‘Autismus Mal Anders: einfach, authentisch, autistisch’ – 2015).