De voorbije week verschenen weer heel wat verhalen, anekdotes, korte observaties, beschouwingen, gedichten en aforismen rond (leven met) autisme de revue. Een hele waaier aan positieve, uitgelaten, kritische, bijtende, snoeiharde, vragende, poëtische, creatieve, constructieve en humoristische kanttekeningen. De volgende tien citaten, tweets, facebook, pinterest en tumblr-quotes rond autisme bleven mij het meest bij.

1. Vaak horen mensen met autisme dat iedereen anders is,  dat niemand normaal is, maar daar gaat het niet om. Als je eenzaam bent geweest, je voelde dat je er niet bij hoorde, je dacht niks toe te voegen, dat je je schaamde voor jezelf, … dan zijn dat gevoelens die erkenning verdienen. (@Opeenrijtje)
2. Ik wist dat mijn ouders van me hielden, maar waarschijnlijk was dat alleen omdat ik toevallig hun kind was. Hoe leuk zouden ze me vinden als ik hun buurmeisje was geweest, voor wie ze geen verplichte liefde hoefde te voelen? (geciteerd uit het boek van Judith Visser, Zondagskind)
3. Het veilige huis verlaten als persoon met autisme kost net zoveel energie en opperste concentratie als een soldaat die zijn schuilplaats verlaat en het mijnenveld betreedt (moeder van een kind met autisme)
4. Wij weten niet wat we meemaken: een school die moeite doet om R. te begrijpen. “De juffen helpen mij als ik iets moeilijk vind” “Vraag je daar om?” “Nee, als ze zien dat ik ga zuchten vragen ze me of het lukt”. (@jelledehond)
5. Het ene kind met autisme reageert op prikkels op school door externaliserend gedrag en krijgt hulp. Een ander kind met autisme met internaliserend gedrag is vaak ziek, heeft last van buikpijn, krijgt te horen dat hij moet doorzetten, zich niet zo mag aanstellen en dat hij vast wel een ‘lichte vorm van autisme’ zal hebben. Dat werkt levenslang door. (moeder van een kind met atuisme)
6. De mythe dat mensen met autisme ‘gewoon uit hun autisme groeien’, is zowel schadelijk voor hen als voor hun families en kan ouders ervan weerhouden om hun kind te zien en te accepteren als een evenwaardig mens, en hun talenten erkennen. (Steve Silberman, auteur van Neurotribes)
7. De enige manier waarop ik als vrouw met autisme ooit een mannelijk brein zal hebben is als ik er een steel en het op sterk water in mijn slaapkamer hou, maar ik heb de autoriteiten beloofd dat ik daar niet aan zal beginnen.  (@QueerlyAutistic)
8. Laat je niet van de wijs brengen door ongevraagd advies. Anderen bedoelen het ongetwijfeld goed, maar begrijpen het niet altijd. Alleen jij kent jezelf het best. (Mysig, vrouw met autisme)
9. In zijn lezing over begeleiding van kinderen met autisme gaf Peter Vermeulen een aantal tips: – laat een kind elk lesuur evalueren door een bolletje in de agenda, durf in een verslag positieve elementen schrijven, besef dat een kind met autisme een dubbel curriculum heeft, en dat je goed voelen niets heeft te maken met het wegblijven van problemen. (Het Lampje)
10. Simon-Baron Cohen, een van de bekendste autism researchers, blijft vasthouden aan zijn interpretatie van autisme als “the extreme male brain”. Want mannen zijn minder empathisch en vrouwen kunnen minder goed systeem-denken. Bedenkelijk. Mensen zeggen me al zo lang dat ik “eruit zie als een vrouw maar me gedrag als een man”. Dat bedoelen ze als compliment. Tegenwoordig leg ik dat netjes terug bij hen: “Wat bedoel je daar mee?”. De essentie van mijn ergernis: deze theorie heeft ‘confirmation bias’ written all over it: je hebt een (simpele) verklaring gevonden voor een complex probleem en alles wat je kan vinden in experimenten, wend je aan om die theorie te bevestigen. (@Poodle_Soup)